I jak jest w co gracie to dodam NA CZYM gracie:)

Jestem ciekaw czy ludziska na tym forum (pewnie niewielu to wraca, troche wyglada jak umarle forum) graja na nowych sprzetach i dosboxie czy innym scummie, czy maja faktycznie stare sprzety z DOSem czy starymi windowsami.
Ja gram na nowym sprzecie i odgrzewane wersje z GOGa, ale tez mam stary sprzet z DOSed, Pentium 233.

Jak to jest z wami?

Gram na współczesnym pececie, tzn. może już nie tak współczesnym, bo bebechy ma sprzed 4 lat. Ale jakoś jeszcze daje radę. No a stare gry odpalam pod DOSBoxem i ScummVM, no i jeszcze na C64 z dyskietek.
Daje mi ten komodorek w kość, bo np. Project Firestart ma dwie dwustronne dyskietki i wychodzi na to, że w trakcie godzinnej sesji więcej jest tego przerzucania dyskietek od grania. No ale chciałem mieć prawdziwe retro, to mam.

Od kiedy mój zabytkowy Pentium 166 MMX padł (już ponad 10 lat temu), przyzwyczaiłem się do DOSBoxa i ScummVM.

Najbardziej brakuje mi porządnego monitora CRT. Gdyby nie to, że bardziej psują wzrok, pewnie kupiłbym sobie do gier w niskiej rozdzielczości działający egzemplarz np. Syncmastera 700 IFT.

Uuuuuu... pamietam, mialem 10 lat jak gralem na C128 w Project Firestart.
To byla moja pierwsza gra horror i w sumie jej nie skonczylem, za bardzo sie balem.
Pamietam, ze niesamowicie przezywalem te gre i nie bylem w stanie jej skonczyc.
Ale to byla chyba najbardziej oddajaca klimat gra jaka gralem na Commodorka

Zdecydowanie jedna z najciekawszych gier na C64 (i 128).

Pamiętam, że fajnie ją podsumował Jeff Tunnell 9 lat temu w rozmowie z Mattem Bartonem. Warto rzucić wzrokiem, jeśli ktoś jeszcze nie rzucał.

Ja nie potrafię jej skończyć, bo za każdym razem ginę. Walka w tej grze jest strasznie toporna i to niestety największy jej problem.

Czyli nie tylko ja przeżywam przy tej grze męki, ale i Dynamix miał przy niej przeprawę. Granie w PF na zwykłym komodorku ze stacją dysków (bez żadnych ulepszaczy) to gehenna. Podejrzewam, że skończę ją dopiero na emulatorze.
Mogła być jeszcze lepsza, gdyby celowali w lepszy sprzęt. Trochę bzdurne to tłumaczenie, że C64 był wtedy jedynym dostępnym komputerem. Projekt rozpoczęli w okolicach 1986 roku, w czasie gdy była już dostępna pierwsza Amiga.

A wracając jeszcze do tematu - jeszcze parę lat temu nosiłem się z zamiarem kupna konsoli, ale odkąd wszystkie tytuły od Quantic Dream są dostępne na PC, pomysł stracił na znaczeniu. I chyba tak pozostanie, no chyba że pojawią się jakieś ciekawe konsolowe exclusivy.

Ale ma fajny odstający panel!

Mam w szafie jakiegoś starego złoma, którego zostawiłem z zamiarem odpalania starych gier. Nie pamiętam jednak, kiedy ostatnio go wyciągałem. Nie chce mi się. Gram na nowym sprzęcie. Gdy jest potrzeba odpalam DosBoxa, Scumma, w ostateczności instaluję wirtualną maszynę z jakimś starym windowsem.

W sumie przypomniałeś/liście mi czemu w czasach Commodore też jej nie skończyłem. Choć mi się strasznie podobała i miałem w dzieciństwie zdecydowanie więcej cierpliwości do takich rzeczy.


Mogli spróbować zrobić jedną z pierwszych, dużych gier na Amigę (wyszło w ogóle coś sensownego na Amigę w 1986, 87 roku?). Zgaduję, że z ich perspektywy C64 był pewnie bezpieczniejszy, bardziej przewidywalny. A później produkcja tak się przeciągnęła, że zabrakło czasu i pieniędzy na konwersje, "remasterowanie" całej grafiki, muzyki itd. Project Firestart to chyba jedna z tych gier, które już prawie anulowano. O mały włos, a nie byłoby jej w ogóle. Coś jak Heart of Darkness.

Zawracając w stronę tematu...

Słuszna decyzja. Ja się niepotrzebnie pospieszyłem z zakupem pierwszej i ostatniej konsoli w moim życiu, głównie z powodu L.A. Noire. Później przeszedłem na niej jeszcze tylko ICO, Shadow of the Colossus, Heavy Rain... Beyond nie ruszyłem do dziś, choć od premiery minęło już tyle lat, że nie tylko gra zdążyła wyjść na PC, ale i główna bohaterka zdążyła zmienić płeć.

PS3 kurzy się na półce i trochę głupio wygląda (bo jest już stara, ale wciąż zbyt nowa na retro). Wolałbym na jej miejscu C64 albo Amigę 1200. Dobrze, że chociaż zostawiłem sobie na pamiątkę kolekcję dyskietek z Commodore, w tym z Project Firestart (dla pewności przeszukałem/sprawdziłem i znalazły się).


To też. I ogólnie jakoś mam sentyment do tego monitora.

Przypomniało mi się, że już przecież jest jeden fajny konsolowy exclusive, czyli Until Dawn. Wciąż liczę, że wyjdzie w końcu na PC, bo seria Dark Pictures jest kapitalna, no a podobno to najlepszy tytuł od Supermassive Games.

Ja w ostatnim czasie testuję dwie nowe platformy do grania:

Raspberry Pi 400 - mikrokomputer wbudowany w klawiaturkę, podpinany bezpośrednio do telewizora. Zasadniczo jets samodzielnym systemem opartym na Linuxie, ale może być czymkolwiek zechcę - wkładam kartę microSD z obrazem PiMigi i mam wypasioną Amigę z tysiącami amigowych gier, wkładam inną kartę i mam emulator kilkudziesięciu konsol (z grami). najbliższym czasie chcę też przetestować jakiś build oparty na ScummVM. Świetna opcja do retro grania, w dodatku łatwa w transporcie, bo można to podpiąć przez HDMI do dowolnego telewizora.

Oculus Quest 2 - samodzielne gogle do rzeczywistości wirtualnej, co do zasady nie wymagają podpinania do PC (choć dają też taką możliwość). Wrażenia są niesamowite, tego rodzaju ekscytacji i poziomu uczestnictwa w świecie gry nie pamiętam w całej historii mojego komputerowego grania. Oczywiście specyfika sprzęt preferuje gry zręcznościowe typu walka mieczem, strzelanie z łuku, boks itp. ale jest też kilka przygodówek, w tym najdoskonalsza do tej pory wersja Mysta, a i Riven jest podobno w planach (jak już wyjdzie, to chyba padnę ze szczęścia).

Próbowałem jakiś czas temu grać na VR (chyba to był Oculus Quest 2). Gdy grafika była symboliczna, było ok. Natomiast gdy gra mocno imitowała rzeczywistość buntował się mój błędnik. Rzuciłem to w diabły.

No ja też grając w trybie płynnego ruchu w Mysta od razu mam objawy choroby lokomocyjnej (której nigdy wcześniej w życiu nie doświadczyłem), choć podobno da się to wytrenować. Na szczęście gra ma szereg opcji służących złagodzenia takich dolegliwości, więc po przełączeniu na skokowy ruch (wskazuję punkt na ziemi i się tam przenoszę), skokowy obrót postaci i skokowe poruszanie się po schodach czy drabinach gram w pełni komfortowo.

Niestety na razie muszę ograniczyć się do gier, które dają do dyspozycji takie opcje oraz gier, w których nie ma "sztucznego ruchu" (czyli np. Beat Saber czy Thrill of the Fight).